Her kapıda yüzer davar,
Vatanım GÖMÜRGEN Köyü.
Kululu’ da ortaokul var.
Utanın GÖMÜRGEN Köyü!
Peteklerde yok balımız,
Hakk’ı söylemez dilimiz.
Çamur deryası yolumuz...
Utanın GÖMÜRGEN Köyü!
Miras böler karış karış,
Hayır için vermez kuruş.
Kahveler dolu, cami boş!..
Utanın GÖMÜRGEN Köyü!
Ahmet der ki: Bak kadere!
Kim bakar gelir-gidere...
Hasret gidecek lidere,
Utanın GÖMÜRGEN Köyü!
Ahmet ÖZER
**
YAYLALAR
Göç etmiş GÖMÜRGEN akın eylemiş,
Sıra sıra çadır tolun yaylalar.
Köpürmüş Akarca sökün eylemiş.
Deli deli çağlar selin yaylalar.
Gara Dağ’dan çıktım, geldim Bağ Yurdu
Sıra sıra ceylan Çamlık’a sardı.
Ayşe, Fatma, Elif, Döndü’nün derdi...
Aşığa zehirdir balın yaylalar.
Yozeşme’ye geldim, sol Tepekuyu,
Göğdahar, Tayosman, Kevenli suyu
Sıra sıra konmuş GÖMÜRGEN Köyü,
Sıra sıra çadır belin yaylalar.
Obalar, komşular hep bölük bölük
Saçları örülmüş, kulunçta belik.
Kuşkayası altta, üstte Bilâlik...
Merihlere çıkar yolun yaylalar.
Koyunların meler kuzu peşinde,
Namlı namlı karın dağlar başında.
Çukuryurt üstünde, Kale döşünde
Sefil Meydanî olsun kulun yaylalar.
Aşık Meydanî
**
GÖMÜRGEN’İN YOĞURDU
Yaylaları gülledi,
Arıları balladı.
Silifke’yi solladı,
GÖMÜRGEN’in yoğurdu.
Kuzugüden oymak oymak,
Bala eş değerdir kaymak.
Mümkün mü vasfını saymak!
GÖMÜRGEN’in yoğurdu.
Yaylası dedemin yurdu,
Senelerce çadır kurdu.
Festivalle ad duyurdu,
GÖMÜRGEN’in yoğurdu.
Kul İzzet’im göremedi,
Festivale varamadı.
Yiyenlerde kaldı tadı,
GÖMÜRGEN’in yoğurdu.
İzzet ÇELEBİ (Kayaaltı Köyü’nden)