SUZANNA
...
Ve Suzanna’nın omuzları çökük,
Boynu bükük.
Pembe, beyaz, mor renkleri arar ufukta;
Gözleri dalgın...
Suzanna müthiş yorgun,
Suzanna güne dargın...
Ah Suzanna!
Söyle kimler çaldı umutlarını?
Hangi hoyrat el kırdı yeşeren dallarını.
Gece Hissiz,
Gece loş mu Suzanna?
Neden gölge esirger bir akasya ağacı?
Sahilinden geçmiyor mu martılar?
Ve neden Suzanna, neden,
Sana mekan kuytular?..
Ah Suzanna!
Söyle kimler senden intikam almaktalar?
Neden boynunu büker,
Saksında sardunyalar?..
Bu yalnızlık aklına,
Nerden düştü Çar- naçar?
Üzülme sen Suzanna,
Bakarsın soldurulan bir tek gülün yerine;
Yüzlerce mor menekşe,
Binlerce Sümbül açar...
Ah Suzanna ah!
Kim söyledi güneşin zevâle döndüğünü?
Mehtaplı gecelerde,
Yıldızın söndüğünü?..
*
Ali Rıza Navruz