KAYBEDİLEN İNSANLIK İÇİN ÖMÜR BOYU YAS

İnsanın doğasını gözlemlediğimiz de çok kusursuz ve eksiksiz canlılar olmadığımızı fark ediyoruz değil mi?

Bu durumda bütün insanlık için geçerli.

Evrende, doğada karşıtlıklar olduğu gibi insanın doğasında da karşıt olan özellikler vardır.

Bütün insanların anlam yüklediği iki kavram olan iyilik ve kötülük tanımlarınınbazı insanlara ve topluluklara göre de anlamının değiştiğini düşünebiliriz.

İnsanın doğasındaki karşıtlıkları düşündüğümüzde öfkeye karşı sakinlik, korkuya karşı cesaret, zulme karşı merhamet, haksızlığa karşı adalet, etkiye karşı tepki gibi birçok olgu insanın doğasında var değilmi ?

Bunu göze aldığımızda ve kendimizi sorguladığımızda hangimiz sütten çıkma ak kaşık.

Biz insanlık kendimizi biliyoruz.

Aynı zamanda bir tercih meselesi değil mi iyilik ve kötülük.

Bazen kısa süreli bir iyilik ve kötülük olgularını tercih ederken bazı insanlar ve bazı topluluklar da sürekli bunlardan bazılarını tercih ediyor değil mi?

Bazı insanlar için vicdana aykırı olan birçok unsur bir dini inancın, bir ideolojinin, bir felsefi ya da sosyolojik düşünce yapısının ürünü olduğunu düşünebilir miyiz?

Hali hazırda bir düşünce yolculuğuna çıkmışkenhiç düşünüyormuyuz ahlâkın,iç disiplin olmak üzere disiplinin, kuralların, hak, hukuk adalet kavramlarının, erdemlerin, değerlerin, kutsallıkların anlamını ve mantığını.

Hepimiz insanız, hepimizin canı yanar, hepimiz dünya adını verdiğimiz mekanda ölümlü misafirler değil miyiz? Birçoğumuz bir hesabın, bir bedelin varlığına inanırken neden birçok tercihimiz aksi yönde oluyor. Bir de can taşıyan ve duyguları olan insanın... Hayatta mutlu ve huzurlu olmak isteyen insanın... Hayatta sağlıklı ve refah içinde yaşamak isteyen insanın hakları yok mudur? Çok mu görüyoruz birbirimize bunları. Kendimizi farklı bir insanın yerine koymak önemsiz bir durum mu? Bakınız burada şu millet, bu ırk, bu topluluk, şu inanca sahip kişi demiyorum. Can taşıyan, duyguları olan, beklentileri olan insan diyorum. Bakınız ne diyorum bütün insanlık başka ırk, millet, dini inanç, topluluk, ortak düşünce yapısı sahibi ama birçoğumuzun pek umursamadığı konu insan olmak gibi birleştirici unsur değil mi?

Velhasıl kelam insanlığın var olduğundan beri İlk kardeş kavgası ile başladığını öğrendiğimiz bir mücadele ilerleyen dönemlerde bir kutsallık mücadelesi haline gelmedi mi?

Topluluklar, halklar, yönetimler çeşitli inanç, değer ve sebeplerle birbirine zararlar vermedi mi?

İnancımızın ana kaynağına baktığımızda sevgi, şefkat, merhamet, yardımlaşma ve dayanışma, hak, hukuk ve adalet gibi insana faydası olacak ve çoğaltılabilecek örnekler yok mu?

Ama yerine göre de sert tepkilerin de var olup adalet ve iyilik için mecbur kalınabilecek durumların olduğundan da bahsetmiyor mu inancımızın ana kaynağı, yaratıcının sözleri olduğuna inandığımız kutsal kitap ve insana yardımı dokunabileceğine inandığımız yardımcı kitap. Bir yerde bir haksızlık ve zulüm varsa hangi milletten ve hangi inançtan olduğuna bakmadan müdahale eden bir toplumun mirasçıları değilmiyiz biz.

Büyük amaçları ve davaları olan bir topluluğun devamı değil miyiz?

Aynı zamanda insanlığın, vicdanın, adaletin, hakkın taraftarlığını yapmamız gerekmez mi?

Gerek toplumumuz ve gerekirse aynı inanca sahip insanları düşündüğümüzde terör ve savaşlarda kaybettiğimiz ve gelecek te de kaybedeceğimizi düşündüğüz için... Kaybedilen haklar, için, kaybedilen insanlık, hak ve adalet için bir ömür boyu yas tutmamız gerekmiyor mu? Herkesi bilmem ama ben tutuyorum ve ve inanıyorum ki benimle aynı yas'ı tutanların var olduğunu. Ama sadece yas değil meselemiz hiçbir müdahale yapamıyorsak bile en azından tepki gösterelim değil mi?