Dün, tünellere girmeden İstanbul’a nasıl gidilir, onu anlatmıştım.
Bugün zaman tünelinden geçmek istiyorum, çünkü ucu nereye çıkacak, yaşayarak öğrendim.
Bazı konular vardır, anlatırsınız, dinleyenler dudak bükerek, alaycı bir gülümseme ile “Eskiye mazi derler” derler. Oysa geçen zamanda o kadar dersler vardır ki, kitap olur yazınca…
Örneğim okul hayatı.
Ben anlatayım (Bizim de içinde olduğumuz) geçmiş zamanı, siz karşılaştırın şimdiki zaman ile…
Buyurun…
XXX
Saçlara jöle, tırnaklara oje sürülemez, spor ayakkabıyla okula girilemezdi.
Erkekler kravat, kızlar fiyonk takmadan, yaka ve tırnak kontrolü yapılmadan derse girilemezdi.
Sabahları bahçede sıra olunur, Pazartesi sabah Cuma öğleden sonra müdür konuşma yapar, özel günlerden biriyse saygı duruşu yapılır ve gerçekten saygıyla durulur, İstiklal Marşı okunurken dik durulur, konuşulmaz, saygı duyulurdu. Daha eski senelerde Cumartesi günleri de okula gidilirdi..
Öğretmenlerle dalga geçilemez, veli toplantıları aileye korkarak bildirilir, okulda "konuştuğun" (sevgilin) varsa sadece bahçede yan yana yürünürdü.
Forma ile okula gidilir, eve gelene kadar forma çıkarılmazdı. Gömlekler etekleri pantolonların içine sokulur, okul renkleri dışında bir renk giymek yürek isterdi.
Küpe, kolye, yüzük, bilezik hafta sonları takılır, saçlar erkeklerde tıraşsız, kızlarda 3 boğum örgüsüz değil ise disipline gidilirdi.
Cep telefonu yoktu, internet de yoktu ama yine de öğrenciler birbirleri ile haberleşirdi.
Biyoloji dersinde üreme konusu anlatılırken utanılır, aruz ölçüsü ezberlerken delirilir, milli güvenlik hocaları askeri disiplini derslerine sokmaya çalışırdı.
Okul kitapları üzerinde sevilen sanatçı resimlerini olduğu klasörlerde taşınır, ders yılı başında mutlaka kap kâğıdıyla kaplanır, etiketler yapıştırılır, etikete adı-soyadı- sınıfı- hangi dersin kitabı ve defteri olduğu yazılır, o derse ait defterler de kolaylık olsun diye aynı desen kap kâğıdıyla kaplanır, ders sırasında yanında kitabı olmayan azarlanırdı.
Sınıflar kalabalık olsa da çıt çıkmadan ders dinlenir, boş derslerde sınıftan çıkılmaz, ders saatlerinde okul sınırlarını ihlal etmek isteyenlere acınmazdı.
Ödevler mutlaka yapılır, dönem ödevleri için kütüphaneler, meydanloueres, ana ya da temel britanikalar taranır, ödevler elle ve mutlaka dolmakalemle yazılırdı.
Yat denince yatılır, sabah okula servis yerine otobüsle gidilir, bazen çanta yoklaması yapılır, okula yasak bir şey getirilemezdi. Okulun herhangi bir yerinde sakız çiğnenemez, derslerde bir şey yenemez, su içmeye gitmek için izin istenirdi.
Birine uyuz olduysak öğretmene şikâyet eder, asla kendimiz sopayla, bıçakla girişmez, çeteleşmez, okul dışında bile kavga etmezdik. Bilirdik ki kavga edersek evde ya da okulda
bi posta daha dayak var.
Kızlarla erkekler birbirine mesafeli durur, el şakası yapmaz, küfürlü konuşmaz, efendilik bozulmazdı.
Yerli malı haftası sınıf pikniğine döner, her tür yiyecek bulunur ve biz bu yemekleri paylaşırdık.
Kitap okurduk örneğin, ödev bile olsa okurduk. Değiştirip kitapları öyle okur, kütüphaneden kimlik çıkartır kütüphanede okurduk.
Biz öğrenci gibi öğrenciydik. Saygılıydık, tertipliydik, edepliydik...
Biz çok güzel öğrencilerdik. Çok zor da olsa o dönemlerde hayatın bir anlamı vardı ve biz bunu bilmesek bile hissederdik.
XXX
Hiçbir şeyi karşılaştırmayın bugün ile sadece kıyafetleri karşılaştırın, geldiğimiz noktayı yorumlamanız daha kolay kolur…
Ne var ki ÖYLE BİR ZAMAN GEÇTİ, biz artık anlamakta zorluk çekiyoruz.
O zaman mı eğitim sağlıklı idi, bu zaman mı eğitim sağlıklı, anlamıyoruz bile.
Ayrıca diyebilirsiniz ki eski okul anıları ile gündemin ne ilgisi var?
Gündemin eğitim konusu ile ilgisi olabilir ama asıl şu: Çıkışı nereye varacağını bilmediğim tünellere girmiyorum artık…
İşte o nedenle, bilmem anlattık mı?
HASAN ÇİFTÇİ
ÇANAKKALE KARA SAVAŞLARININ 109.YILI
Mustafa Cengiz CENK MEYDANI
YEREL HALK NE DEMEK?
İbrahim Pekbay
LABİRENTE GİRİP DE…
Mustafa Göçer
KESTENE, MUŞMULA VE SEDİR...
Ali Rıza Navruz
SÜRGÜN/sone/
Mustafa Cengiz
SPOR ŞEHRİ KAYSERİ’YE YAKIŞTI…
Mustafa Temizer
23 NİSAN’I KUTLUYORUZ AMA…
Ahmet Sıvacı
YALAKALAR, TAKLACILAR, YALANCILAR…!
Faruk Ergan
ZİMMET SUÇU
Osman Karakebeli
YALNIZ KALABALIKLAR
