Herkesin bildiği üzere, En az, En aşağı, En düşük, En alt, Minimal, Minimum demek.
Her yıl aralık ayında tespit komisyonu birkaç defa toplanır ve olması gereken en az seviyeyi belirler.
En az seviyeyi belirleyen komisyon üyelerinin içinde, en az olanınbeş katından daha fazla ücret alan elitler, işçilerin en azla nasıl geçinileceğine karar verirler.
Cumhurbaşkanı onaylar ve Resmi Gazetede yayımlanır yürürlüğe girer.
Devletimin Ekonomik durumunu, harcamalarını, Bakanlıkların bütçesini ve dahi Diyanet İşleri Başkanlığının devasa bütçesini çok iyi bilmeme rağmen yinede sormak isterim. Emeklilerin, en düşük limit olarak gösterilen asgari ücretin altında bir gelirle, yıllar yılı alın teri dökmüş, belki de iş hayatında sakat kalmış bir emeklinin geçinebileceğine, sağlıklı beslenebileceğine, el aleme muhtaç olmadan ve huzur içinde yaşayabileceğine nasıl ve hangi vicdanla karar verildiğinizi anlamakta güçlük çekiyorum. Diyorum ki Azizim, asgari ücret 8.500 TL olarak ilan edildikten sonra, en düşük emekli maaşı önce 4.500 TLsonrada kerhen 5.500 TL yapıldı. Asgari ücretin altında bir gelirle milyonlarca emekli yaşam mücadelesi veriyor. Neden en düşük emekli maaşıyla, asgari ücretliye verilen maaş eşitlenmez? İş deneyimi olmayan vasıfsız bir insan da işe girse, asgari ücret alacak.Fakat üniversite okumuş, Devletine 30 Yıl pirim ödemiş, yaş olarak Kemale ermiş ve huzur içinde yaşaması gerekirken neden serzenişte bulunuyor, neden üvey evlat muamelesi görüyor ve neden hayattan mutlu olmuyor? Asgari ücretin fazla olduğunu ima etmem asla mümkün olamaz, ancak emeklinin daha az maaşla yaşamaya çalışmasını içime sindiremiyorum.
Belki de yaşlanmış olmanın psikolojisi ile olabilir ama kendimi dışlanmış ve ötekileştirilmiş olarak hissediyorum. Ben bu Vatanın öz be öz evladıyım, Devletime karşı sorumluluk ve ödevlerimi yerine getirerek yaşadım. Benim çocuklarım ve torunlarım tıpkı sizinkiler gibi gelecek kaygısı duymadan, özgürce ve refah içinde yaşamalı. Eğitimde, sağlıkta ve adalette medeni dünyadaki insanların sahip olduğu tüm imkanlara sahip olmalıdırlar ki, ancak onlarla rekabet etme gücüne erişebilsinler. Ekonomik durumu düzgün olmayan ve çocuklarına muhtaç olan bir yaşlının, öncelikle kendisine, aile fertlerine ve Devletine daha çok yük olacağı kanaatini taşıyorum.
Bazıları çok bağrınca daha iyi anlatacaklarını düşünürler ama tam tersine ben daha uzun yazınca konunun mecradan çıkacağını, amacının dışında kullanılacağını düşünenlerdenim. Kısa yazsam da, uzun uzun yazsam da neticeye tesir edeceğini düşünmem, ancak yazılarım eğer bir gün kitaplaştırılırsa torunlarım, Büyükbabamız o günlerde ki bazı olumsuzluklara dikkat çekmiş derler diye yazıyorum ve akıl sağlığım elverdiği sürece yazmaya devam edeceğim.
Mustafa Cengiz
İSTERSEK PUANI ALIRIZ, KÜMEDE KALIRIZ!
Ali Rıza Navruz
DEĞERLİ DOST/NAVRUZ KARDEŞ
Mustafa Cengiz CENK MEYDANI
YANLIŞ ADRESTESİNİZ!
İbrahim Pekbay
KELLE SEVER MİSİNİZ KELLE?
HASAN ÇİFTÇİ
KÖY ENSTİTÜLERİ
Ahmet Sıvacı
BEN Mİ YAPTIM BÜTÜN BUNLARI?
Mustafa Göçer
HAYVANLARl AÇ BlRAKMAYALlM
İhsan Görücü
YAPAY DOSTLARI GEÇ
Osman Karakebeli
UYUMLU OLMA
Faruk Ergan
GÖREV BİLİNCİ
